Een rustige nacht in de hondenmand

Mijn vriend en ik zijn allebei echte dierenliefhebbers. Gelukkig wonen we een beetje buitenaf in een gerenoveerde boerderij die we bij toeval voor een prikkie op de kop konden tikken. Voor ons is dit echt een voordeel, want daardoor kunnen we enkele kippen houden en hebben we een geitje en een ezel. Binnenshuis hebben we echter nog niets en het werd tijd dat we daar eens wat verandering in brachten. We besloten niet voor poezen te gaan, althans voorlopig nog niet, maar voor de trouwe viervoeter, het loyale maatje, de hond. Ik ben gek op honden, altijd al geweest ook overigens. Van jongs af aan hadden we in mijn gezin altijd al honden in huis en ik heb er zelf drie meegemaakt. Van de laatste hond heb ik zelf het meest meegekregen en die is me het meest bijgebleven ook. Toen hij nog een puppy was, huilde hij ‘s nachts heel veel en ik stelde me dan altijd voor hoe hij zijn broertjes en zusjes miste. Ik ging dan bij de hondenmand liggen en de puppy een beetje aaien en tegen hem aanpraten. Toen ik merkte dat dit ons hondje erg geruststelde, sloop ik elke nacht stiekem uit bed om bij de hondenmand te liggen, voor dageraad sloop ik dan weer naar boven. Maar dan had ons hondje tenminste een rustige nacht gehad en dat was het allerbelangrijkste! Mijn ouders zijn er nooit achtergekomen maar verbaasden zich er wel over waarom de pup zo aan mij gehecht was. Ik wist wel waarom!